💬
Marzie:
"تو شرق امروز درباره چرخه ظلم و سکوت و لزوم حمایت از ندا نوشتم. یه چیزاییش حذف شده. کاملشو گذاشتم اینجا
#HelpNeda
t.co/7ab3CqPRUj"
twitter.com/marzie_r/status/730659833540685824
📡 @VahidOnline
«... محتوم بودن این تباهی و پذیرفتن آن به عنوان سرنوشتی بیچون و چرا غمانگیز است و غمانگیزتر اینکه میدانیم بخش بزرگی از این تباهی از سوی جامعه به قربانی تحمیل میشود. جامعهای که تمام حق را به قربانی نمیدهد، او را بیرحمانه قضاوت میکند و مسئول و مقصر بلایی میداند که به سرش آمده. میشود به جای وحشت کردن صرف، گفتن اینکه دیگر هیچ کجا جای زندگی نیست و احساس بیچارگی کردن، با کمک هم فرهنگی را که دعوت به سکوت میکند تغییر دهیم، به کمک هم نگاههای ناعادلانه و تبعیضآمیز را از بین ببریم و از حق کودکان و تمام کسانی که قربانی آزار و تجاوز میشوند بیقید و شرط حمایت کنیم. تجاوز و آزار بلای آسمانی نیست که در مقابلش سرخم کنیم و تنها انتظارش را بکشیم. میتوان با آموزش، آگاهیبخشی و همدلی و ایجاد حس امنیت (حداقل در محیط خانواده) از وقوع آن تا جای ممکن پیشگیری کرد، بعد از اتفاق همراه قربانی برای احقاق حقش تلاش کرد و پس از محرز شدن ظلم، قربانی را رها نکرد و روند پیشگیری و درمان را کامل به جا آورد. وظیفهی دشواری به دوش ما نیست، قدم اول و موثرترین قدم، اصلاح نگاه خودمان است. خیلی ساده میشود زندگیهای بسیاری را از تباهی نجات داد، حیف که این ساده به آسانی به دست نمیآید.»
Marzie:
"تو شرق امروز درباره چرخه ظلم و سکوت و لزوم حمایت از ندا نوشتم. یه چیزاییش حذف شده. کاملشو گذاشتم اینجا
#HelpNeda
t.co/7ab3CqPRUj"
twitter.com/marzie_r/status/730659833540685824
📡 @VahidOnline
«... محتوم بودن این تباهی و پذیرفتن آن به عنوان سرنوشتی بیچون و چرا غمانگیز است و غمانگیزتر اینکه میدانیم بخش بزرگی از این تباهی از سوی جامعه به قربانی تحمیل میشود. جامعهای که تمام حق را به قربانی نمیدهد، او را بیرحمانه قضاوت میکند و مسئول و مقصر بلایی میداند که به سرش آمده. میشود به جای وحشت کردن صرف، گفتن اینکه دیگر هیچ کجا جای زندگی نیست و احساس بیچارگی کردن، با کمک هم فرهنگی را که دعوت به سکوت میکند تغییر دهیم، به کمک هم نگاههای ناعادلانه و تبعیضآمیز را از بین ببریم و از حق کودکان و تمام کسانی که قربانی آزار و تجاوز میشوند بیقید و شرط حمایت کنیم. تجاوز و آزار بلای آسمانی نیست که در مقابلش سرخم کنیم و تنها انتظارش را بکشیم. میتوان با آموزش، آگاهیبخشی و همدلی و ایجاد حس امنیت (حداقل در محیط خانواده) از وقوع آن تا جای ممکن پیشگیری کرد، بعد از اتفاق همراه قربانی برای احقاق حقش تلاش کرد و پس از محرز شدن ظلم، قربانی را رها نکرد و روند پیشگیری و درمان را کامل به جا آورد. وظیفهی دشواری به دوش ما نیست، قدم اول و موثرترین قدم، اصلاح نگاه خودمان است. خیلی ساده میشود زندگیهای بسیاری را از تباهی نجات داد، حیف که این ساده به آسانی به دست نمیآید.»